Sanne heeft het perfecte recept in huis voor een burn-out. Deze samenloop van omstandigheden zie ik bij veel klanten terug. Beide ouders beklimmen de carrièreladder, kleine kinderen, gebroken nachten, verhuizen en verbouwen.
Als Sanne bij mij aanklopt met burn-out klachten is zij 37 jaar en gelukkig getrouwd met Sam. Samen hebben zij 3 kleintjes: Eva (1 jaar), Joris (2 jaar) en Florentine (4 jaar). Maar hoe is het zo ver gekomen dat ze een burn-out kreeg?
Promotie
Sanne werkte vijf dagen per week als Manager bij een multinational. Ze had het hier super naar haar zin. Een paar maanden terug had zij promotie gemaakt en nu was ze de manager van haar eigen team geworden. Een hele verandering voor haar. Ze stond nu ineens boven de mensen die eens haar ‘peers’ waren. Dat was wel even een dingetje voor haar. Hoe moest ze nu met deze mensen omgaan?
Twee keer zwanger
Sanne was daarnaast zwanger van Joris, haar 2e kindje. Deze zwangerschap verliep helaas niet op rolletjes. Ze had bekkenklachten en klopte te laat bij de fysio aan. Dat was samen met haar fulltime baan en peuter Florentine een zware tijd, lichamelijk en psychisch. Al vrij snel werd Sanne zwanger van haar 3e kindje Eva.
Leuk om zo druk te zijn
De leidinggevende boven haar viel plotseling weg. Die die taken deed ze er ook graag bij, zo gretig als ze was. Druk zijn, dat was leuk! Ze had wel wat last van haar rug als ze het druk had. Gelukkig herkende ze haar bekkenklachten uit de zwangerschap van Joris en ging nu wel tijdig naar de fysio. Ze nam wat gas terug en ging vier dagen werken. Dat was voor haar doen een hele uitzonderlijke beslissing.
Alles alleen doen begint op te breken….
Toen ze 28 weken zwanger was van Eva werd het wel heel druk. Haar man werd geopereerd waardoor hij de baby Joris zes weken niet mocht tillen. Daarna ging hij voor zijn werk naar het buitenland. Daarnaast stond hun huis te koop. Sanne moest het huis daardoor alleen verkopen en heeft alles alleen moeten regelen. En een ander huis, dat hadden ze nog niet….Gelukkig kwam dat nieuwe huis al heel snel. Ze kochten het en planden de verbouwing.
Maar helaas. Tot overmaat van ramp sliep Joris ook nog slecht. Toen ze met zwangerschapsverlof ging van Eva, konden ze hun nieuwe huis in. Sanne was er zó aan toe. Ze was uitgeteld. En toen kreeg haar man een fixe longontsteking en was weken aan bed gekluisterd. Sanne moest wéér alles alleen doen en had ook nog de zorg voor haar zieke man erbij.
De enige rust was de 1e week na haar bevalling….
Vlak voor Eva werd geboren, lag Sanne nog in bed van alles te regelen voor het nieuwe huis. Gelukkig heeft ze de 1e week na haar bevalling rust gehad, maar dat was helaas ook de enige keer. Na twee weken liep ze al apetrots met de kleine Joris en Eva in de Ikea.
Na 5 weken ging haar man weer een week op reis voor zijn werk. Ze was zo moe….Na zes weken werd baby Eva plots heel ziek. Sanne ging alleen naar de 1e hulp omdat haar man in het buitenland zat. Haar man kwam terug en ze bleef samen met haar man een midweek bij Eva in het ziekenhuis. Haar man was inmiddels ook uitgeput.
Joris besloot ’s nachts weer wakker te blijven. Hij bleek astmatisch, dus dat werden bezoekjes aan de dokter en puffertjes halen.
Na het verlof weer lekker aan de slag
Sanne had er zin in weer aan de slag te gaan na haar zwangerschapsverlof. De ingehuurde interimmer had alles gelukkig netjes achtergelaten. Maar twee mensen in haar team functioneerden onvoldoende en dat kostte haar veel energie.
Wakker van de stress
Joris ging naar een nieuwe crèche, maar dat ging helaas niet goed. Hij werd onrustig en durfde niet in zijn nieuwe grote bed te slapen. Dus Sanne en haar man lagen elke avond uren bij hem in bed om hem rustig te krijgen. Ze hadden geen tijd meer voor zichzelf en lagen ’s nachts wakker van alle stress. Een paar maanden later werd baby Eva geopereerd. Dat was heel emotioneel en heeft diepe indruk op Sanne achtergelaten.
Sanne stort in
Joris was nog steeds niet happy op de crèche. Sanne herkende hem niet meer. Hij had geen aansluiting met andere kinderen. Ze had zo graag eerder in willen grijpen, maar dat was door alle drukte niet gelukt. Sanne stortte in.
Paniek
Ze kwam in het High Potential Programma van het bedrijf. Dat was tof! Dat is iets wat ze heel graag wilde. Toen ze een keer voor haar werk in de auto zat, raakte ze in paniek. Ze werd zó bang dat ze geen auto meer durfde te rijden. Ze keerde om en pakte de trein. Ze dacht: ‘Even doorzetten San, over twee weken heb je vakantie.‘
De vakantie viel in het water
In de zomer gingen ze heerlijk met het hele gezin op vakantie naar Italië. Sanne en haar man reden samen in één ruk door. Het was een drama. Ze was zo moe en zag slecht in het donker. Ze kon niet slapen in de auto, omdat ze altijd mee wilde kijken om alles onder controle te houden. Het was zó inspannend. Ze kreeg nieuwe angsten en was bang dat ze haar kinderen of haarzelf iets aan zou doen of dat ze in een psychose zou raken. Ze wilde niet alleen zijn, zo bang was ze dat ze gek werd of de controle verloor. Ze viel een paar keer flauw op straat. Wat voelde ze zich ellendig. In Florence kwam de auto stil te staan midden op een heel druk kruispunt. Dat gaf haar zoveel stress dat haar kinderen daar nu nog last van hebben.
Na afloop van de vakantie lichtte ze haar manager in. Ze vertelde haar dat ze moe was en elke nacht wakker lag. Haar man was weer naar het buitenland voor werk. Ze kreeg haar eerste paniekaanval. Het ging niet meer.
De angst is te heftig
Ze zocht hulp en ging naar een acupuncturist. Hij zei dat haar bijnier uitgeput was. De huisarts stuurde haar naar de POH, de Praktijkondersteuner van de huisarts. Zo kon ze wekelijks over haar angsten praten.
Stressbulten
Een paar weken later had ze haar tweede paniekaanval. Ze kreeg nu zelfs stressbulten. Zo kon het niet verder. Er moest echt iets gebeuren. Daar was ze nu van overtuigd. Ze meldde zich ziek met burn-outklachten. Dat was een hele grote stap voor haar, omdat ze bang was dat ze daardoor haar positie in het High Potential Programma wel op haar buik kon schrijven. Een burn-out was immers een zwaktebod in haar ogen.
Burn-out
Ze kwam bij mij terecht en samen pakten we haar burn-out aan. In het High Potential Programma is ze gebleven. Inmiddels heeft ze daarin al veel succesvolle stappen gezet. Een burn-out vindt ze echt geen zwaktebod meer. Ze is erachter gekomen dat alleen de beste jongetjes en meisjes van de klas een burn-out krijgen. Niet diegenen die zich bij het minste geringste op maandagmorgen ziekmelden omdat ze even hun dag niet hebben.
